1-سفیر روسیه در عراق: ایران متحد استراتژیک ما نیست، البته در سوریه و در مقابله با تروریسم، متحد به شمار می‌آید
خبرنگار المانیتور: سفیر روسیه در عراق می گوید ایران متحد استراتژیک ما نیست اما در سوریه برای مبارزه با تروریسم، متحد محسوب می‌شود.
ما به ایران به عنوان کشوری که گفت‌وگو در مورد مسائل منطقه بدون آن، بی‌ثمر است، نگاه می‌کنیم./انتخاب
2-کمک 6.3 میلیون دلاری ژاپن به ایران
به منظور تقویت توان کشور برای مقابله با کووید19، دولت ژاپن از طریق سازمان جهانی بهداشت، مبلغ 6.3 میلیون دلار به ایران کمک می کند.
در قالب این پروژه، 6 دستگاه MRI به منظور گسترش ظرفیت مقابله کشور با کووید19 خریداری خواهد شد.
این دستگاه‌ها در بیمارستان‌های دولتی در پنج استان تهران (2 دستگاه)، خوزستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی و چهارمحال و بختیاری نصب و راه اندازی خواهد شد.
3-پیش‌بینی صالحی برای ماه‌های آینده، آرامش بازار ارز است
صالح آبادی، رئیس بانک مرکزی:
۱۶ و نیم میلیارد دلار در سامانه نیما ارز معامله شده است. ارزش معاملات در سامانه نیما در سال گذشته حدودا دو برابر شده است.
سال گذشته ۱۰ میلیارد دلار حجم معاملات ارز کالا‌های اساسی بوده است و امسال تا کنون ۹ و ۷ میلیارد دلار اختصاص یافته است. یک و نیم میلیارد دلار برای واکسن اختصاص یافته است.
وصولی‌های ارزی دولت در هفت ماهه امسال نسبت به دوره مشابه سال گذشته سه برابر شده است.
در سامانه نیما عمده ارزی که استفاده شده برای واردات مواد اولیه واسطه‌ای و سرمایه بوده است که نشان می‌دهد وضعیت خوبی در هفت ماهه گذشته داشته‌ایم.
پیش‌بینی من برای ماه‌های آینده، آرامش بازار ارز است.| باشگاه خبرنگاران
4-رایگان شدن تست کرونا برای بیمه‌شدگان تامین اجتماعی به کجا رسید؟
سرپرست سازمان تامین اجتماعی:
تا این لحظه که پیگیری کردم هنوز پروتکل مربوط به تعیین نحوه پوشش هزینه های تشخیصی در مراکز طرف قرارداد از سوی وزارت بهداشت به بیمه ها ابلاغ نشده است.
5-عربستان؛ با آمریکا رفیق، با چین شریک!!
صابر گل‌عنبری
این روزها واژه سند یا موافقت‌نامه جامع همکاری از پرپسامدترین واژگان سیاسی مقامات کشور شده است؛ از سندهای جامع همکاری ۲۵ و ۲۰ ساله با چین و روسیه گرفته تا سخن گفتن از سند ۲۰ ساله با ونزوئلا و تلاش برای امضای سند جامع همکاری‌ها با ترکمنستان. امضای چنین اسنادی با کشورهای مختلف به ویژه همسایگان فی نفسه، خوب و ارزنده است، اما سوال اینجاست که چرا این سندها گره از روابط دو جانبه به ویژه در زمینه اقتصادی نمی‌گشاید؟ تجربه این را نشان می‌دهد و می‌توان به معاهده همکاری بیست ساله میان ایران و روسیه که در سال ۱۳۷۹ امضا شد، اشاره کرد. با گذشت ۲۰ سال از این معاهده، حجم مبادلات تجاری دو کشور حدود دو میلیارد دلار است؛ اما ترکیه و روسیه بدون امضای سندی با چنین عنوانی پرطمطراق و کم‌بازدهی ۲۰ میلیارد دلار مراوده تجاری دارند.
وزیر خارجه ایران در دیدار با همتای ترکمنستانی به امضای یکصد سند همکاری میان دو کشور در گذشته اشاره کرد؛ اما حجم مبادلات تجاری میان این دو کشور همسایه حدود ۲۰۰ میلیون دلار است، ولی حجم این مبادلات ترکیه با ترکمنستان که همسایه نیستند، ده برابر ایران و بیش از دو میلیارد دلار در سال است.
این آمار نشان می‌دهد که گیر کار و مشکل اساسی در نبود سند همکاری با کشورها نیست و ایران در حالی عرصه اقتصادی را در روابط خارجی باخته است که با خیلی همسایگان و دیگر کشورها چندین سند مهم همکاری در عرصه‌های مختلف هم امضا کرده است. این باید تلنگری باشد که مسئولان و نهادهای ذی ربط به جای افزایش کمی این اسناد به دنبال ریشه‌های مشکل باشند که باعث شده آن سندهای امضا شده پیشین در دوران پیشا تحریم برگردانی نیابند؛ حالا در شرایط تحریم هم که وضعیت بدتر است، بعید است برآیند خاصی داشته باشند.
در نتیجه این مشکلات بنیادین، همین چین که از آن به عنوان یک شریک راهبردی یاد می‌شود رفته رفته نقطه ثقل روابط تجاری خود در خاورمیانه را به سمت عربستان و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس برده و وزنه ایران در سال‌های اخیر در مناسبات تجاری خارجی آن به شدت افت کرده است. امروز یک چهارم تجارت چین در خاورمیانه با عربستان است و به شریک تجاری نخست این کشورِ متحد آمریکا در منطقه تبدیل شده و ۱۱ % مبادلات تجاری کشورهای عربی حوزه خلیج فارس با چین است. جالب اینجاست که طی یک اخیر جایگاه آمریکا در روابط تجاری عربستان به نفع چین تغییر کرده است؛ به نحوی که ارزش تجارت میان چین و عربستان در سال گذشته به بیش از ۶۷ میلیارد دلار رسید؛ در حالی که با آمریکا حدود ۲۰ میلیارد دلار بود. اما در عین حال، حجم تجارت تهران و پکن در سال گذشته میلادی در نتیجه تحریم‌ها به کم‌ترین میزان خود طی ۱۶ سال اخیر یعنی حدود ۲۰ میلیارد دلار رسید. در کل امروز، چین شش کشور عربی همسایه جنوبی را جایگزین ایران در تامین نیازهای نفتی خود کرده است؛ به گونه‌ای که در سال ۲۰۱۹، ۳۲ % از نفت خود را از این کشورها و تنها ۳% از نیاز نفتی خود را از ایران تامین کرد.
حجم تجارت چین با شش کشور عربی خلیج فارس حدود ۱۸۰ میلیارد دلار است و در مارس گذشته هم وزیر خارجه چین خواستار امضای پیمان تجارت آزاد با این کشورها شد. از این رو، همکاری اقتصادی با حوزه عربی خلیج فارس از جهات متعددی برای چین بسیار جذاب‌تر است؛ هم از جهت جذب سرمایه‌های کلان و هم جذاب بودن بازارهای این کشورها. به هر حال، مناسبات اقتصادی چین با این حوزه رفته رفته عمیق‌تر و گسترده‌تر می‌شود و همین خود الزاماتی سیاسی و ژئوپلیتکی را بر سیاست خاورمیانه‌ای پکن در آینده تحمیل خواهد کرد. اتفاقا تلاش عربستان برای تقویت روابط تجاری خود با چین نه صرفا مفروض نگاهی آینده‌نگرانه آن نسبت به برهم خوردن موازنه‌های جهانی در نتیجه برآمدن اژدهای چینی در آینده است، بلکه تحت الشعاع قرار دادن مناسبات تجاری ایران و چین در منطقه با الزامات ژئواستراتژیک آن است که موفق هم بوده است.
آثار همین شیفت اقتصادی رفته رفته خود را در سیاست خاورمیانه‌ای چین نمایان خواهد کرد و هیچ بعید نیست که در آینده از چارچوب ملاحظه‌کارانه سنتی خود در این منطقه فاصله بگیرد. اینجاست که وزیر خارجه چین ترجیح می‌دهد به قطر برود و جدا از گفتگو برای توسعه روابط دو جانبه، در دوحه با رهبران طالبان دیدار کند و به سخنرانی مجازی در اجلاس فردای تهران درباره افغانستان اکتفا کند.
لپ کلام این که مناسبات چین با کشورهای خلیج فارس از یک طرف و با اسرائیل از طرف دیگر در جهتی در حال حرکت است که در آینده حتی اگر تحریم‌ها هم رفع شود، بازگشت به دوران اوج روابط تجاری با تهران بسیار دشوار خواهد بود.
6-هر زن باید بیش از ۲ فرزند داشته باشد تا ترکیب جمعیتی ایران حفظ شود
حامد برکاتی، مدیر کل دفتر سلامت جمعیت وزارت بهداشت :
کشور باید همه انرژی و توان خود را بگذارد که به حد جایگزینی برسیم. یعنی چیزی که همه کشورهای توسعه‌یافته یا در حال توسعه، دنبالش هستند. به این معنا که به ازای هر زن در سن باروری، حداقل ۲.۱ فرد، جایگزین شود. یعنی یک زن بیش از ۲ بچه داشته باشد. این عددی حداقلی است.
جدای بحث جوانی و ازدیاد جمعیت، اگر بخواهیم همین ترکیب جمعیتی را داشته باشیم و بخواهیم بحث توسعه متوازن کشور را در آینده دنبال کنیم، باید به ازای هر زن در سن باروری، ۲.۱ نفر جایگزین شوند تا ترکیب جمعیتی ما حفظ شود.
نسبت زنانی که بارداری خود را به تاخیر می‌اندازند، ازدواج خود را به تاخیر می‌اندازند، دیرتر ازدواج می‌کنند و بعد از ازدواج هم فرزندآوری را به تاخیر می‌اندازند، بیشتر شده است./خبرآنلاین